| WAYNE GRAHAM – BASTION |
|
||||
|
||||
.jpg) |
 (2).jpg)
.png)
Bij de naam ‘Wayne Graham’ zouden de meesten onder ons wellicht meteen denken aan één of andere mannelijke muzikant. Maar dat klopt in dit geval dus helemaal niet want dit is een Amerikaanse rockformatie uit het mijndorp Whitesburg, Kentucky die bestaat uit zanger, gitarist, bassist en pianist Kenny Miles, zijn broer Hayden Miles die op drums, keyboards en piano speelt, bassist José Oreta en de Duitse Ludwig Bauer op blazers klarinet en trompet en op piano en synthesizer. De speciale groepsnaam is eigenlijk samengesteld uit de voornamen van de twee grootvaders van Kenny en Hayden Miles, mannen die net als hun oom en vader allebei als mijnwerkers actief waren in dit vrij arme gebied in de USA.
Samen heeft dit kwartet negen door de Miles-broers gecomponeerde nummers opgenomen voor hun nieuwste album “Bastion”. Het begon voor ‘Wayne Graham’ echter in 2010 toen ze hun debuutplaat “Ripe Old Age” uitbrachten. Daarna was er in 2012 het album “Brighter By Now” dat in 2016 werd opgevolgd door het album “Mexico” en in 2018 door de plaat “Joy!”. “Songs Only A Mother Could Love” was in de zomer 2019 de volgende full-cd. In 2020 was er eerst de vier nummers tellende EP “Less Than Familiar” en later op het jaar volgde een nieuw volwaardig album dat “1% Juice” heette. 2022 bracht ons de plaat “ISH” die de laatste voorganger van het huidige album “Bastion” was.
In de muziek op dit negende studioalbum brengen de heren van ‘Wayne Graham’ een mix van indie jazz, een traditionele ‘Appalachian’-sound, alt.country en indie rock. Op de video’s bij deze recensie kunt u luisteren naar een live-uitvoering van de song “Enemy’s Camp” en een lyrics video van het jazzy nummer “I Had Plans”. In de openingstrack “We Could’ve Been Friends” wordt deze songtitel ettelijke keren herhaald alsof ze er spijt van hebben dat de beoogde vriendschap nooit is doorgegaan.
Het door pianoklanken bepaalde instrumentale “The Patsy” is de meest jazzy track op deze plaat, terwijl “All The Way” misschien wel het sterkst naar countrymuziek afglijdende liedje is, naast het wat later volgende “Into Words”. “A Silent Prayer” drijft op experimentele muziek en in het akoestische “Shoot Me” dat gaat over racisme en geweld bestaat de instrumentale begeleiding voornamelijk uit piano en zachte drums. De op werk van ‘Wilco’ lijkende albumafsluiter “Swingin’ Round” handelt over de door lokale moraalridders bepaalde verbanning van de ‘drag queen’-scene in Kentucky. ‘Wayne Graham’ komt in november 2024 voor vijf optredens naar Nederland en ze vergeten daarbij eventjes dat België daarop nauw aansluit.
(valsam)